Kilimanjaro (5.895m)

Een tour-de-force, ondanks alle aanwezige talent (...), op kracht en doorzettingsvermogen is het Tom, Ronald, Laurens, Paul, Frank, Dimitri en mij gelukt om in de vroege ochtend van zaterdag 22 januari de top van Kilimanjaro, Uhuru Peak, te bereiken. Voor Guus stopte het avontuur rond de 5.000m en Wim is na het bereiken van Stella Point (5.756m) bijna direct met afdalen begonnen. De ijsvelden in de volle zon, de crater, de tranen, het vergoedt veel. We hebben zo'n 7 uur naar boven gelopen, eindeloos en tot kotsends toe. Bij een short break wilde ik het liefst slapen. Het moreel werd lange tijd hooggehouden door willekeurige zang inclusief het Onze Lieve Vader en Wees Gegroet Maria (dank Ronald), het werd echter gaandeweg de nacht steeds stiller. Doorgaan is het enige wat telt, polle-polle (Swahili voor langzaam) is het devies. Onder leiding van de hoofdgids Deo wordt onze droom om 7.20u werkelijk. De rugzakken laten we bij Stella Point liggen en er rest nog 'slechts' een wandeling van een klein uur naar Uhuru Peak, voor het maken van de ultieme topfoto.

Met dank aan piloot Maurice is de heenreis voor Wim en mij op 15 januari van ultieme luxe. Een gratis upgrade naar businessclass en het landen en stijgen meemaken in de cockpit, niet verkeerd. De stad Moshi was onze thuisbasis, een trekkershotelletje met alles wat een mens nodig heeft en dat is niet veel en met een dakterras als hangplek met uitzicht op de Kili. Onze gids Deo komt ons briefen en onze gear controleren. We zijn klaar voor 7 dagen op de berg! De groep is geweldig, veel slap gelul en geen onvertogen woord. Van kamp naar kamp, de dagen verstrijken, we lopen door alle vegetatielagen heen, elke dag is de natuur weer anders en adembenemend. Het weer blijft goed, we worden top verzorgd door de koks, zowel in hoeveelheid als in afwisseling (op de porridge na). Een acclimatisatietopje (Lavatower 4.600m) laat je beseffen dat het menens wordt, drukkende hoofdpijn van de inspanning, gelukkig snel herstel na rust. En dan de nacht in van de topbeklimming, met de lampjes aan en de wetenschap dat het nu moet gaan gebeuren. Uur na uur na uur sjravele. Wat n kick om boven te staan, na 7 uur ploeteren en een leeg gekotste maag. Desondanks is het eenmaal boven elke seconde genieten, een idee dat 2 jaar eerder gelanceerd is, is werkelijkheid geworden! Enkel de afdaling wacht... Ook nog zo'n 7 uur, naar 3.000m. 's Avonds nemen we afscheid van onze porters en gidsen, feteren ze wat met gear die we cadeau doen, er wordt gezongen. De laatste etappe naar de gate rennen gids Sharif, Frank, Laurens en ik naar beneden...

We sluiten onze magistrale trip af met 3 nachten in een lodge met zwembad, een nachtje stappen in Arusha en 2 mooie safaritripjes, waarvan ik de Ngorongoro-crater niet snel zal vergeten, 20.000 dieren in het wild, waar je met een open jeep doorheen rijdt, onwerkelijk mooi. FOTOOS

UPDATE: Guus heeft van alle iPhone-filmpjes, gemaakt tijdens de beklimming, een waar kunstwerkje gemaakt, een 25 minuten durende film in HD kwaliteit, zet hem dus wel even op 720p HD: A Walk in the Park En daarna ook nog van ons safaritripje: Mooi !