
Teruglopend naar de auto begin ik al meteen terug te denken aan al dat hardloopplezier dat geweest is. Hoogtepunten waren ongetwijfeld de marathon van Rotterdam en de Eiger 51K, maar ook de 10 halve marathons overal en nergens, aan de enkele keren podium in Maarn en de Treechloop, genieten van MM & BBBB en aan die honderden loopjes struinend door het Heuvelland. Gelukkig staan er nog wat CR-retjes op mijn naam en dat moet vooral nog even zo blijven...
De uitdagingen die als fietser voor me liggen zijn legio en oneindig, zeker in het mooie heuvelland. Ook wil ik weer gaan langlaufen, dat is ook een voor de gewrichten vriendelijke duursport. Ik weet dat de inspiratie om mooie doelen te gaan stellen vanzelf wel weer komt. Er liggen genoeg bergjes in het verschiet en los van de prestatie, het gaat om de beleving van het bewegen in combinatie met het buiten zijn. Zo simpel is het ook.
Update 1-10-2018: Fietsen is ok, maar lang niet zo leuk als het lopen. De afgelopen weken heb ik toch de stoute schoenen aan getrokken voor een 5 km trainingsloopje. Het is wellicht niet het verstandigste wat ik kan doen, maar een half uurtje razen doet me erg goed. De knie geeft slechts een lichte reactie, dus als ik mezelf 1x per week kan belonen, dan is dat beter dan niets.
Voel me tevens trainingslid van mijn eigen individuele loopgroepje (...) en het competitieve element zit meer diepgeworteld dan ik bevroedde. "I want to compete !" Ik zoek nu ook een nieuwe CR of toch weer een korte wedstrijd, bv. de ENCI-bergloop. Wie zal het zeggen.
Hoi Rob, lees net je bericht.
BeantwoordenVerwijderenWat een klote nieuws!
Hoe frustrerend het ook is , kijk naar de behaalde ren resultaten uit het verleden met trots en kijk met nieuwe energie naar de fiets resultaten van morgen :-)
Groet Pie
Lees het nu pas, dank voor je opbeurende woorden. Fietsen is ook leuk !! Wie weet ooit ook in de Pyreneeën of Dolomieten.
BeantwoordenVerwijderen